بر پایه تعریف بانک جهانی، «حکمرانی» شیوه اعمال قدرت در مدیریت منابع اقتصادی و اجتماعی یک کشور برای دستیابی به توسعه است. در این معنا، مفهوم حکمرانی مسـتقیماً به مدیریت فرایند توسعه مرتبط است که شامل بخشهای دولتی و خصوصی میشود. این روند، دربرگیرنده عملکرد و ظرفیتهای حکومت و همچنین قوانین و نهادهایی است که چهارچوبی برای پیشبرد کسبوکارهای دولتی و خصوصی ایجـاد میکنند؛ از جمله پاسـخگویی در قبال عملکرد اقتصادی و مالی و چهارچوبهای نظارتی بر بخشهای عمومی و خصوصی. در این دیدگاه، حکمرانی به طور گسترده با فضای نهادی در ارتباط است که شهروندان در آن با سازمانها و مقامات دولتی تعامل دارند. از همینرو، بانک جهانی هدف از «حکمرانی خوب» را «به حداکثر رساندن خیر عمومی از طریق بهبود رشد اقتصادی بالا و تأمین نیازهای اساسی و نیز پشتیبانی از حقوق بنیادینی همانند آزادی اطلاعات» میداند. این رویکرد تضمین میکند که اولویتهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مبتنی بر اجماع گسـترده در جامعه باشند و صـدای فقیرترین و آسیبپذیرترین افراد در تصمیمگیریها درباره تخصیص منابع توسعه شنیده شود. اینجاست که حکمرانی خوب با عدالت سازگاری پیدا میکند. برای مطالعه بیشتر لطفا به فایل کتاب مراجعه کنید.